Eetproblemen bij kinderen van 6 tot 12 jaar

De één houdt niet van pasta, de ander wil geen groenten eten en sommige kinderen hebben regelmatig helemaal geen zin om te eten. Voor veel mensen is dit herkenbaar. We vinden het normaal dat kinderen geen makkelijke eters zijn. Maar in sommige gevallen blijven eetproblemen bestaan en heeft dat ernstige gevolgen.

Als dat aan de hand is, dan noemen we dat ARFID: Avoidant Restrictive Food Intake Disorder. Bij kinderen uit zo’n ‘vermijdende/restrictieve voedselinnamestoornis’ zich vaak in niet willen eten of slechts heel eenzijdig eten. Ze kiezen dan telkens voor hetzelfde voedsel of product.

Lichamelijke gevolgen

Als je kind niet wil eten kan dit leiden tot (ernstig) ondergewicht. Om sondevoeding te vermijden, is medische drinkvoeding dan vaak noodzakelijk. Maar als je telkens hetzelfde eet, kan dat ook overgewicht tot gevolg hebben. Bijvoorbeeld als je kind uitsluitend voedsel eet met veel calorieën. Ook kan vitaminetekort ontstaan, zoals bij kinderen die geen groenten of fruit willen eten.

Ouders hopen vaak dat het vanzelf goed komt, maar dat gebeurt helaas niet altijd. Onderzoek laat zien dat bij ruim twee van de drie kinderen met deze klachten dit niet het geval is. Kinderen ontwikkelen dan eetpatronen waarbij ze vaak hetzelfde eten en te weinig verschillende voedingsstoffen binnenkrijgen. Hierdoor is de kans op allerlei lichamelijke verstoringen en ziekten groter. Hier kan je kind tijdens zijn of haar volwassenheid ook nog last van hebben.

Sociale gevolgen

Je kind kan ‘zich anders voelen’ door het eetgedrag. Op school, bij de sportclub of met vriendjes en vriendinnetjes, ouders en broers en zussen. De eetmomenten zullen altijd ongemakkelijk of niet vanzelfsprekend zijn.

Bij SeysCentra zien we dagelijks welke invloed ARFID heeft op gezinnen. Gelukkig zien we óók dagelijks dat we met passende behandelingen veel kunnen bereiken.