Als jouw kind eten weigert, dan ligt het natuurlijk voor de hand: een eetprobleem. Maar wat als een peuter of kleuter alleen bepaalde dingen eet? Of bijvoorbeeld wel eet als je hem of haar erbij helpt? Is er dan sprake van ‘gewoon een fase’ of toch van een ‘Avoidant Restrictive Food Intake Disorder’ (ARFID)?
Eetproblemen komen in verschillende vormen voor:
Wanneer dit gedrag regelmatig optreedt wordt dit ‘picky eating’ genoemd. Als dit gedrag lang duurt kunnen er problemen ontstaan als gewichts- of groeiproblemen. En kan aanvullende drinkvoeding en/of sondevoeding nodig zijn. Daarnaast kan het kind en/of het gezin vanwege de eetproblemen psychosociale klachten ervaren, zoals niet kunnen gaan logeren of meedoen met een verjaardagsfeestje. In dat geval spreken we van ARFID. Meestal wordt dit officieel vastgesteld door een multidisciplinair team in een ziekenhuis.
Als peuters en kleuters sommige dingen absoluut niet willen eten, kunnen ze een tekort hebben aan bepaalde voedingsstoffen. Weegt je kind te weinig? Heeft hij of zij weinig energie? Dan kan er een eetprobleem zijn dat om behandeling vraagt. Als je kind veel eten niet wil eten, dan hoeft er geen gewichtsprobleem te zijn. Goed dus, om ook op andere signalen te letten.
Heeft je peuter of kleuter wel eens een nare ervaring gehad met eten? Of wil je kind na een periode van sondevoeding niet meer ‘gewoon’ eten? Dan is dit mogelijk (ook) een oorzaak.
Een eetprobleem kan, zeker bij wat oudere kleuters, ook sociale gevolgen hebben. Kinderen kunnen merken dat hun eetgewoonten anders zijn dan die van leeftijdsgenootjes. En dit kan leiden tot vervelende situaties op het kinderdagverblijf, op school of tijdens een verjaardagsfeestje. Dat ongemak is voor ouders vaak een sterk signaal dat er meer aan de hand is dan ‘gewoon een fase’.
Heb je het gevoel dat je niet begrepen wordt door familie en vrienden? Voel je jezelf als ouder onzeker of twijfel je aan jezelf? Voor veel ouders is dit een belangrijke aanleiding om zich te verdiepen in de behandeling.